Kraj pochodzenia: Wielka Brytania

Kraj upowszechnienia: Australia.

Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.10.2000 r.

Użytkowanie: pracujący terier ze zdolnością do norowania. Doskonały pies towarzyszący.

Klasyfikacja FCI: Grupa 3 (Teriery), Sekcja 2 (Małe teriery). Wymaga się prób pracy.

Krótki rys historyczny: Jack Russell Terrier wziął swój początek w Anglii dzięki wysiłkom pastora Johna Russella. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat XIX wieku prowadził on hodowlę terierów, w celu uzyskania psów, które polowałyby razem z jego foxhoundami wchodziły pod ziemię, wypędzały lisy i inną zwierzynę
z ich nor lub kryjówek. Powstały dwie odmiany tych psów o zasadniczo podobnych wzorcach, różniących się głównie wielkością i proporcjami w budowie ciała. Wyższy, bardziej kwadratowo zbudowany pies jest obecnie znany jako Parson Russell Terrier, a niższy, nieznacznie dłuższy pies jest znany jako Jack Russell Terrier.

Wygląd ogólny: Silny, aktywny, zwinny, pracujący terier o wspaniałym charakterze z gibkim ciałem,
o średniej długości. Ogon może być kopiowany a sierść może być gładka, szorstka lub złamana.

Ważne proporcje: Długość psa jest większa niż jego wysokość; głębokość ciała mierzona od kłębu do mostka powinna być równa długości przednich kończyn od łokci w dół. Obwód ciała za łokciami powinien wynosić około 40-43 cm.

Zachowanie i temperament: Żywy, czujny, aktywny, inteligentny terier, pełen temperamentu, śmiały, niebojaźliwy, pewny siebie, przyjacielski.

Głowa:

Mózgoczaszka: Powinna być płaska, umiarkowanej szerokości, stopniowo zwężająca się ku oczom. Kufa mocna, stopniowo zwężająca się ale nie przesadnie klinowata. Stop dobrze zaznaczony ale bez przesady.

Trzewioczaszka: Trufla nosowa: czarna

Kufa: Długość od trufli nosowej do stopu powinna być nieznacznie krótsza od długości od stopu do potylicy.

Wargi: Przylegające i czarno pigmentowane.

Uzębienie: Szczęka i żuchwa bardzo silne, głębokie, szerokie i potężne.

Zęby silne, zgryz nożycowy.

Oczy: Małe, ciemne o bystrym wyrazie, kształtu migdała. Nie mogą być wyłupiaste, a powieki o czarno pigmentowanych brzegach, ściśle przylegające.

Uszy: W kształcie płatka róży lub opadające, przylegające do boków głowy o dużej ruchliwości.

Policzki: Mięśnie policzkowe powinny być dobrze rozwinięte.

Szyja: Silna, kształtna, tak aby unosić głowę w prawidłowy sposób.

Tułów: 

Ogólnie: Prostokątny

Grzbiet: Prosty. Długość od kłębu do nasady ogona nieznacznie większa niż wysokość w kłębie.

Lędźwie: Powinny być krótkie, silne i głęboko umięśnione.

Klatka piersiowa: Raczej głęboka niż szeroka, z dobrym prześwitem od podstawy, umożliwiająca takie położenie mostka by znajdował się on w połowie odległości między kłębem a podłożem. Żebra powinny być dobrze wysklepione w okolicy kręgosłupa i spłaszczone przy łokciach, tak żeby można było objąć klatkę piersiową dwiema dłońmi za łokciami.

Mostek: Powinien być wydatny.

Ogon: Może być opuszczony w spoczynku. W czasie ruchu psa powinien być uniesiony.

Kończyny: 

Kończyny przednie: Proste od łokci do palców, patrząc zarówno z przodu jak i z boku.

Łopatki: Dobrze pochylone ku tyłowi ale niezbyt przeładowane mięśniami.

Kość ramienna: Wystarczającej długości i dobrze ukątowane, tak aby łokcie przylegały do tułowia.

Kończyny tylne: Mocne, muskularne, ale proporcjonalne w stosunku do kończyn przednich.

Stawy kolanowe: Dobrze ukątowane.

Stawy skokowe: Nisko położone, oglądane z tyłu w czasie swobodnej pozycji stojącej  równoległe.

Łapy: Okrągłe, mocne, średniej wielkości. Wysklepione palce nie kierują się ani do wewnątrz ani na zewnątrz.

Ruch: Dobrze wyważony, swobodny, elastyczny.

Okrywa włosowa:

Włos szorstki, gładki lub złamany, odporny na wpływy atmosferyczne.

Umaszczenie dominujące białe z czarnymi, brązowymi, kasztanowymi znaczeniami.

Wzrost i waga: Idealna wysokość w kłębie od 25 do 30 cm.

Waga: na każde 5 cm wysokości powinien przypadać l kg masy ciała. Pies o wysokości 25 cm powinien ważyć maksymalnie 5 kg, a 30 cm pies 6 kg.

Wady: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i ocenia się je
w, zależności od stopnia odchylenia. 

Wady dyskwalifikujące: Brak charakteru typowego dla terierów, niewłaściwy sposób poruszania się (mało płynny), wadliwa kufa (zbyt wąska).

Uwaga: Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w mosznie.

Aktualny wzorzec rasy na stronie ZKwP: